Wanneer is een huwelijk niet echt een huwelijk?

Het is eigenlijk ongewoon voor ons om twee rechten blogs terzelfder tijd te schrijven ( verleden week vonden we een nieuwe zaak betreffende vertrouwelijkheid van financiële documenten in familierechtzaken). Toch is een andere interessante situatie opgedoken in de rapporten van de rechtszaken. De zaak van Dukali versus Lamrani heeft ons doen nadenken dat het interessant zou zijn om uit te leggen hoe gemakkelijk het is om misbruik te maken van de wetten die een huwelijk wettigen en wat de mogelijke effecten zijn van zo te handelen.

Jammer genoeg, liep de relatie in het honderd en het koppel ging uit elkaar. Mevr. Dukali had een advocaat die een Marokkaanse scheidingsaanvraag opstelde op basis van Mr. Lamarani ’s zogezegd gedrag en zond dit naar hem om commentaar en goedkeuring. Dit is de gewoonlijke gang van zaken voor advocaten die behoren tot de Resolution, zoals wij, wat betekent dat de voorwaarden voor de scheiding reeds vooraf kunnen aanvaard worden en dat de debatten tijdens het proces tot een minimum kunnen beperkt worden. Het voorontwerp viel echter helemaal niet in goede aarde bij Mr. Lamrani die in plaats van gebruik te maken van de gemakkelijkheid van de Engelse echtscheidingsprocedures, besliste dat hij de mogelijkheid om te scheiden van Mevr. Dukali in Marokko zou overwegen. Voor de Marokkaanse wet was dit mogelijk, want beiden waren ook Marokkaanse burgers en daarom startte hij deze procedure op, en Mevr. Dukali kwam hem daarin ten volle tegemoet: de scheiding van het koppel werd dus in Marokko uitgesproken.